Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Συνεταιρισμός για την ειρήνη - εισαγωγή



Τον τελευταίο τζαιρό αρκέψαν να μας τα πρήζουν για τον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (Partnership for Peace - PfP). Ως συνήθως οι πολιτικοί μας, αντί να μας πληροφορούν, μαλλώνουν μεταξύ τους με απώτερο σκοπό να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Έτσι τους εμάθαμε εμείς τα αρνιά τζαι βολέφκουνται. Σίρνει ο καθένας που μια τσιόφτα τζαι απου πιάσει παραπάνω κερδά.
Έτσι λοιπόν τζαι εγώ επειδή δεν μου αρέσκει να βάλλω φτί του καθένα που φκαίννει στην τηλεόραση τζαι θέλει να δειχτεί φωνασκώντας αποφάσισα να το ψάξω λλίο που μόνος μου για να δώ περι τίνως πρόκειται. Πολλά εύκολο πράμα, μακάρι ναν καλά το ίντερνετ. Έχουμε τζαι λέμε:

Ώς γνωστόν το PfP είναι πρόγραμμα του ΝΑΤΟ τζαι όϊ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτη είναι η σελίδα στο σάιτ του ΝΑΤΟ σχετικά: http://www.nato.int/issues/pfp/index.html . Δαμέ έχουμε την άποψη του ΝΑΤΟ για τις δράσεις με τις οποίες θα πρέπει να ασχολούνται οι συνεργαζόμενες χώρες: http://www.nato.int/issues/cooperation_partners/index.html . Τζαι δαμέ ένα μικρό ιστορικό για το ίνταλως αναπτύχθηκε τούτο το πρόγραμμα: http://www.nato.int/issues/partnership_evolution/index.html . Επίσης έχουμε τζαι τη λίστα με τες χώρες που αποτελούν μέρος του PfP: http://www.nato.int/pfp/sig-date.htm . Τζαι αφού εμείς σαν χώρα θέλουμε να ενταχθούμε σε τούτο το πράμα τότε σίουρα τούτο είναι ένα που τα πιο σημαντικά πράματα που πρέπει να θκιαβάσει κάποιος: http://www.nato.int/docu/comm/49-95/c940110b.htm . Εννοείται ότι η σελίδα έshι τζαι άλλα πολλά πράματα σχετικά. Όρεξη να έshετε τζαι χρόνο να θκιαβάζετε.

Τούτα λοιπόν έτσι για αρκή. Προς το παρόν δεν έχω χρόνο να γράψω την άποψη μου αλλά σίουρα θα επανέλθω με την πρώτη ευκαιρία. Στο μεταξύ όποιος θέλει τζαι μπορεί είναι ευπρόσδεκτος να γράψει την άποψη του στα σχόλια...

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Φούρπος


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Για ένα πράμα που ευχαριστώ τον Θεό είναι που δεν με έφτιαξε να αγαπώ μια «μεγάλη» ομάδα! Ηταν γραφτό μου που μιτσής ο πατέρας μου να μου μάθει ότι η καλύτερη ομάδα εν η ΑΛΚΗ.

Θυμούμαι που με έπιανε που το shέρι τζαι επιένναμε περπατητοί που το σπίτι μας στο παλιό ΓΣΖ για να δούμε ΑΛΚΗ-επα, ΑΛΚΗ-πεζοπορικός, ΑΛΚΗ-ερμής, ΑΛΚΗ-ομόνοια αραδίππου, κτλ κτλ. Ωραίοι τζαιροί. Για να λαλούμε τζαι του στραβού το δίκαιο, το μόνο πράμα που μου έμεινε που τότε εν η γλυσταρκά τζαι ο ΚΕΑΝΙΤΑ. Τοπ συνδυασμός! Έτρωες ένα κομμάτι γλυσταρκά τζαι ετσίλλας το με λλίο χυμό για να λιώσει μέστο στόμα σου πρίν να την καταπιείς. Μετά που πολλή σκέψη αποφάνθηκα τελικά ότι τούτος εν τζαι ο λόγος που ποτέ δεν ενδιαφέρτηκα να ασχοληθώ σοβαρά με τες επιδόσεις της ομάδας που υποστηρίζω. Μες το υποσυνείδητο μου εσυνδύαζα πάντα τες κότσινες φανέλες με γλυσταρκά τζαι κεανίτα. Είτε έδερνε η «αθάνατη» είτε έτρωε τες εγώ ήμουν ευχαριστημένος που επέρνουν που την καντίνα. Τζαι τούτη η αίσθηση υπερνικούσε τζαι τες χαρές της νίκης τζαι τες λύπες της ήττας.

Anyway έντζαι παραπονιούμαι ούτε έχω κανένα πρόβλημα που η ομάδα μου εν η ΑΛΚΗ. Το αντίθετο μάλιστα. Θωρώ τους παρέες μου τους Ομονοιάτες, τους Αποελίστες, τους Ανορθωσιάτες που κάθε Κυριακή τρώει τους το άγχος αν θα δέρουν για να έχουν chance για πρωτάθλημα τζαι shέρουμαι. Ξέρεις τι θα πει να κάθεσαι στην τηλεόραση για να δεις ματς ή να πηέννεις στο γήπεδο άνενιας; Που την στιγμή που ξέρεις που μιας αρκής ότι δεν έχεις ψηλούς στόχους δεν υπάρχει τζαι λόγος να αγχώνεσαι. Απλά απολαμβάνεις το. Εχτός φυσικά άμμα παίζεις με αποελ, ομόνοια τζαι ανόρθωση. Τζιαμέ πιάνει σε το σύνδρομο του Γολιάθ τζαι θέλεις να δέρεις έτσι για το γ@μότο. Το μόνο πράμα που με αγχώνει σε ότι έshι να κάμει με τη μάππα στην Κύπρο είναι τζαι μόνο η σκέψη ότι εννα γυρίσει καμιά φορά ο κόσμος ανάποδα τζαι εννα τύχει να πάει η ΑΛΚΗ τελικό κυπέλλου για να διεκδικήσει τρόπαιο. Τούντο πράμα δεν το αντέχω, ούτε μπορώ να το διαχειριστώ. Πιστέφκω μέστο νού μου ότι ώσπου να τελειώσει τούτο το υποθετικό ματς μπορεί να με πάρουν σηκωτό με το φορείο. Είτε που άγχος, είτε που υπερβολική κατανάλωση τσιάρου...

Αυτά έτσι για να καταλάβετε πώς αντιμετωπίζω το ποδόσφαιρο στην Κύπρο: χαλαράααα.


ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ

Για να μεν τα πολλολοούμεν. Τα τελευταία χρόνια (ειδικά) τα πράματα γίνουνται κάθε φορά τζαι shιρόττερα. Ακολουθούμε με μαθηματική ακρίβεια τα βήματα της μητέρας Ελλάδας (btw τούντο πράμα να κάμνουμε copy-paste ούλλα τα κακά της Ελλάδας τζαι τα καλά – γιατί έχουν τζαι καλά – να μεν τα χαπαρίζουμε δεν το χωρεί ο νους μου). Τζικάτω είχαν τζαι σκοτωμούς. Εμείς ακόμα (απο ότι θυμούμαι δηλαδή) αλλά κατα τζει πάμε. Τα πράματα ξεφέφκουν που κάθε έλεγχο αλλά κανένας δεν φακκά πεννιά. Κανένας όμως! Τζαι το πιο σπαστικό που ούλλα είναι το γεγονός ότι πουννάρτει τζίνη η μαύρη ώρα που κάποιος θα ξεψυshίσει μέσα ή έξω που ένα γήπεδο ούλλοι θα ππέσουν που τα σύννεφα. ΟΥΛΛΟΙ ΘΑ ΚΑΜΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΧΑΠΑΡΟΥΣ. Εχτός που τζίνη τη μάνα πουννα χάσει το παιδί της. Λεπτομέρειες...

Ώρες-ώρες διερωτούμαι. Τούτοι ούλλοι που φκαίννουν στα κανάλια τζαι φανατίζουν τον κόσμο έχουν νού οξά μαχαλλεπί μέστη κκελλέ τους; Αλλά έτσι ένει, με ξένα κόλλυφα μνημονέφκουμε πολλούς. Οι άλλοι όμως; Που τους ακούουν; Ο πρόεδρος; Οι υπουργοί; Η αστυνομία; Η ηγεσία (η ποια;) του κυπριακού ποδοσφαίρου; Δεν έshι κανένα με τον νού ρε παιδί μου να τους συνάξει; Να τους πεί ρε κοπέλλια κάτσετε τη μάππα χαμέ γιατί εν πάμε καλά; Προφανώς εν εshι. Τζαι όπως τα θωρώ τα πράματα ούτε εννα βρεθεί ποττέ.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το θέμα είναι ποιος θα πάει πρώτος. Αν το ξέραμε τούτο ήταν να του το πούμε να γλέπει. Αλλά έτσι πράμα δε γίνεται. Τζαι που την στιγμή που δε γίνεται, σάστα τζαι’γύρασιν.

Ούλλα τα άλλα εν πελλάρες...

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Ο λοχίας, η επαγρύπνιση τζαι ο υπόκοσμος

Κάθουμαι μπροστά στην τηλεόραση τζαι παρακολουθώ 2 τύπους στο ΡΙΚ1 να συζητούν (τρόπος του λέγειν) για τες μεταθέσεις της αστυνομίας. Εshi που το πρωί που ακούω διάφορους να σαλαβατούν για την αστυνομία. Λες τζαι έχουμε την καλύτερη αστυνομία του κόσμου, τα top λαγωνικά που δεν τους φέφκει τίποτε τζαι ξαφνικά επείραξε τους ούλλους (τους μισούς δηλαδή, οι άλλοι μισοί παίζουν πελλόν)  για τες μεταθέσεις. Εξιχάσαν ούλλοι (οι μισοί που φωνάζουν τζαι οι άλλοι μισοί που παίζουν πελλόν) τί ελαλούσαν ως πριν λλίες μέρες για την αστυνομία. Τότε που η μισή Κύπρος εγύρεφκε τον Αλ Καπόνε τζαι η άλλη μισή εγέλαν με τα χάλια τους. Δηλαδή άμα το σκεφτείς καλά δεν περνά δεύτερη μέρα που να μέν ακούσεις μια κακή κουβέντα που να έshι σχέση με την αστυνομία. Ούλλο τζαι κάποιος αστυνομικός θα κάμει το θαύμα του. Ρε γ@μ# το κέρατο μου ώς τζαι εκβιασμούς σε παράνομους μετανάστες εφτάσαν να κάμνουν. Κάθε δεύτερο Σαββατοκυρίακο βάλλουν σε με το ζόρι να διερωτάσαι πόσο αχάπαροι ένει με τες μαλακίες που κάμνουν στα γήπεδα. Θωρείς τους να στέκουνται στους πιο απίθανους τόπους με το ραντάρ στο shέρι τζαι σκέφτεσαι άν πραγματικά πιστέφκουν ότι έτσι θα καταφέρουν να μειώσουν τα τροχαία.
Δηλαδή για να καταλάβω, τούτοι ούλλοι που φωνάζουν (κυριολεκτικά) σήμερα επειδή κάποιος αποφάσισε να νεκατώσει την τράπουλα τζαι να στείλει τους αχάπαρους που την Λεμεσό στην Σκάλα τζαι που την Πάφο στο Παραλίμνι (btw αν δεν το πήραν χαπάρι, ο αχάπαρος δεν αλλάσσει ανάλογα με την περιοχή, πάλε αχάπαρος μινίσκει) επίστεφκαν πραγματικά ότι ως εχτές επηένναν ούλλα ρολόι στην αστυνομία; Λογικά ναι γιατί διαφορετικά δέν εξηγείται τούτη ούλλη η φασαρία σήμερα. Αλλά που την άλλη λαλείς πάλε δεν γίνεται γιατί δεν χρειάζεται να είσαι κανένας Άινσταιν για να καταλάβεις ότι η αστυνομία μας πάει κατα διαόλου! Άρα συμπέρασμα; Συμφέροντα; Πολιτικές σκοπιμότητες; Διαπλοκή; Απλά συνήθεια να αντιδρούμε πάντα σε ότι κάμουν οι απέναντι;
-Παράλογο;; -Δεν ακούει. -Άρα λογικό, που έλεγε και ο Λαζόπουλος στους Μήτσους...
Το παραπάνω χάζι που ούλλα είναι το ότι τες μεταθέσεις έκαμε τες ένας λοχίας, η επαγρύπνιση του ΑΚΕΛ τζαι ο υπόκοσμος. Τζαι να θέλεις να τα πιστέψεις τούτα ούλλα, με το που ακούεις τούντες τσιόφτες ξανασκέφτεσαι το!

Τωρά που το σκέφτουμαι έν αξίζει τον κόπο να τους βάλλεις φτί τούτους ούλλους. Αλλάσω κανάλι τζαι βάλλω MEGA. Μόλις άρκεψε το L.A.P.D. Τουλάχιστον τούτοι κάμνουν μαλακίες αλλά που τα ψέματα για να γυρίσουν το έργο. Εμάς οι δικοί μας που κάμνουν τζαι σιρόττερα αλλά που τα αλήθκεια; Ποιού να το πείς;;;

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Valentine's


Είπα τζαι εγώ μια φορά να γιορτάσω τον Βαλεντίνο! Είμαι 31, ανάθεμα αν τον εγιόρτασα στην ζωή μου ως τωρά 5 φορές (including την εφηβεία μου). Πέφτει τζαι Σάββατο, ήταν ευκαιρία να πάω με την (soon to be) γυναίκα μου σε ένα ωραίο ξενοδοχείο για το Σ/Κ να χαλαρώσουμε και να αλλάξουμε λίγο παραστάσεις. Αλλά πού έτσι τύχη! Σαν ήμουν έτοιμος τζαι ονειρέφκουμουν spa τζαι μετά ένα ωραίο δείπνο με κανένα καλό κρασί, έρκεται ένα email που τον μάστρο που γράφει: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο δουλειά στο γραφείο. Έχουμε deadlines! Γ@μ# τα deadlines μου μέσα...
Τζαι ανάθεμα ο Βαλεντίνος, ήταν μόνο η αφορμή. Εγώ εν το spa που σκέφτουμαι. Ειδικά την ώρα που είμαι στα meeting τζαι θωρώ τους τούτους ούλλους που μου εκάμαν την χαλάστρα. Συγκρίνεται; Εν συγκρίνεται...

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Restart...

Αποφάσισα να ξαναρχίσω το γράψιμο. Είναι πολλά τα στραβά και ανάποδα σ'αυτή την χώρα, κάπου πρέπει να ξεσπάμε και εμείς!!

Α! Έμαθα και ελληνικά απο την τελευταία φορά που έγραψα εδώ...